Magnesy enes z biegunami magnesu

Bieguny magnetyczne, zwane "enes" i zapisywane jako "ns", są punktami w magnesie, gdzie intensywność pola magnetycznego osiąga swoje maksimum.
Symbol N reprezentuje biegun północny magnesu, podczas gdy S odpowiada biegunowi południowemu każdego magnesu. Gdy do magnesu neodymowego zbliży się drugi magnes tymi samymi biegunami, dojdzie do odpychania. Natomiast połączenie magnesów przeciwnymi biegunami skutkuje przyciąganiem.

Już w starożytności zauważono pewną interesującą zależność - niektóre obiekty przyciągają inne przedmioty. Z uwagi na materiał, z jakiego wykonany jest dany przedmiot, magnes wciąga wszystkie przedmioty wykonane z żelaza lub stopu metali z rodziny ziem rzadkich, które reagują na pole magnetyczne.

Dodatkowo, odnotowano, że każdy przedmiot wykonany z żelaza może uzyskać dodatkowe właściwości magnetyczne, gdy znajdzie się w obrębie silnego magnesu. Jednak nie będą osiągać na stałe właściwości magnetycznych, o ile będą wystawione na długotrwałe działanie silnego pola magnetycznego.

W ten sposób można stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.

Niestety, przekrojenie jednego magnesu na dwie części skutkuje utworzeniem dwóch odrębnych magnesów dwubiegunowych. Taki sam efekt zauważymy, jeśli kolejne rozcięcie tych magnesów dokonamy na równe części. Ostatecznie otrzymamy cztery magnesy dwubiegunowe.

Magnesy neodymowe posiadają, podobnie jak inne magnesy znane na ziemi, dwa bieguny o oznaczeniu N oraz S. Magnesy dwubiegunowe są najbardziej znanymi i powszechnie stosowanymi magnesami na ziemi. Istnieją jednak również magnesy wielobiegunowe o różnorodnym zastosowaniu, które stosuje się w różnych branżach np. jako elastyczne magnesy na lodówkę czy różnego rodzaju sprzęgła magnetyczne. Magnesy wielobiegunowe znalazły również zastosowanie przy produkcji silników elektrycznych o bardziej złożonej budowie. Tak zwane dielektro-magnesy są rodzajem magnesów, które posiadają bieguny rozchodzące się we wszystkich kierunkach. Tego typu magnesy uzyskuje się poprzez metodę prasowania sproszkowanego materiału w polu magnetycznym w wyższej temperaturze lub poprzez wtryskiwanie materiału do wybranej formy, na którą w tym samym czasie oddziałuje pole magnetyczne.

Istnieje również teoria istnienia magnesów jednobiegunowych. Jak do tej pory nie udało się odnaleźć tego typu magnesu jednobiegunowego na ziemi. Tego typu magnes elementarny, zwany przez naukowców magnonem, ma podobno występować w kosmosie i czeka na odkrycie. Ta teoria nie została jednak potwierdzona.

Magnesy posiadają dwoma biegunami: północnym oraz południowym. Mają również właściwości magnetyczne, tworząc pole magnetyczne, które wabi inne obiekty metalowe lub inny magnes neodymowy o przeciwnym biegunie. Połączenie bieguna północnego (N) oraz południowego (S) na jednym magnesie tworzy dipol magnetyczny, z odpowiedzialny za wciąganie przedmiotów metalowych oraz wzajemne przyciąganie magnesów, w zależności od kierunku ich przyłożenia. Przyłożenie magnesu neodymowego biegunem N do S spowoduje ich przyciągnięcie, natomiast w przeciwnym układzie biegunów nastąpi odpychanie z pełną siłą magnetyczną.

Najlepszym sposobem na oznaczenie biegunów magnesu jest użycie standardowo przyjętych kolorów: niebieskiego dla bieguna N (północnego) oraz czerwonego dla bieguna S (południowego). Magnes jest jednym z najsilniejszych magnesów dostępnych na rynku pod względem siły magnetycznej na inne przedmioty.