ENES magnesy to bieguny neodymowego magnesu

Magnesy neodymowe posiadają, podobnie jak inne magnesy znane na ziemi, dwa bieguny o oznaczeniu N i S. Magnesy dwubiegunowe są najbardziej znanymi i powszechnie stosowanymi magnesami na ziemi. Istnieją jednak również magnesy wielobiegunowe o różnorodnym zastosowaniu, które stosuje się w różnych branżach np. jako elastyczne magnesy na lodówkę czy różnego rodzaju sprzęgła magnetyczne. Magnesy wielobiegunowe znalazły również zastosowanie przy produkcji silników elektrycznych o bardziej złożonej budowie. Tak zwane dielektro-magnesy są rodzajem magnesów, które posiadają bieguny rozchodzące się we wszystkich kierunkach. Tego typu magnesy uzyskuje się poprzez metodę prasowania sproszkowanego materiału w polu magnetycznym w wyższej temperaturze lub poprzez wtryskiwanie materiału do wybranej formy, na którą w tym samym czasie oddziałuje pole magnetyczne.

Istnieje również teoria istnienia magnesów jednobiegunowych. Jak do tej pory nie udało się odnaleźć tego typu magnesu jednobiegunowego na ziemi. Tego typu magnes elementarny, zwany przez naukowców magnonem, ma podobno występować w kosmosie oraz czeka na odkrycie. Ta teoria nie została jednak potwierdzona.

Magnesy charakteryzują się dwoma biegunami: północnym oraz południowym. Mają również właściwości magnetyczne, generując pole magnetyczne, które wabi inne obiekty metalowe lub inny magnes neodymowy o przeciwnym biegunie. Zestawienie bieguna północnego (N) oraz południowego (S) na jednym magnesie tworzy dipol magnetyczny, odpowiedzialny za przyciąganie przedmiotów metalowych oraz wzajemne przyciąganie magnesów, zależnie od sposobu ich przyłożenia. Przyłożenie magnesu neodymowego biegunem N do S wywoła ich przyciągnięcie, natomiast w przeciwnym układzie biegunów dojdzie do odpychanie z pełną siłą magnetyczną.

Bieguny magnetyczne, zwane "enes" oraz zapisywane jako "ns", są punktami w magnesie, gdzie intensywność pola magnetycznego osiąga swoje maksimum.
Oznaczenie N reprezentuje biegun północny magnesu, podczas gdy S odpowiada biegunowi południowemu każdego magnesu. Gdy do magnesu neodymowego przyłoży się drugi magnes tymi samymi biegunami, dojdzie do odrzucenia. Natomiast złączenie magnesów przeciwnymi biegunami powoduje przyciąganiem.

Już w starożytności zauważono pewną interesującą regułę - niektóre obiekty przyciągają inne przedmioty. Z uwagi na materiał, z jakiego wykonany jest dany przedmiot, magnes przyciąga wszystkie obiekty wykonane z żelaza lub mieszanki metali z rodziny ziem rzadkich, które reagują na pole magnetyczne.

Dodatkowo, zauważono, że każdy przedmiot wykonany z żelaza może zyskać dodatkowe właściwości magnetyczne, będąc w obrębie silnego magnesu. Jednak nigdy nie zyskiwać trwale właściwości magnetycznych, chyba że będą wystawione na długotrwałe działanie silnego pola magnetycznego.

W ten sposób można stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.

Najlepszym sposobem na oznaczenie biegunów na magnesie jest użycie standardowo przyjętych kolorów: niebieskiego dla bieguna N (północnego) oraz czerwonego dla bieguna S (południowego). Magnes jest jednym z najmocniejszych magnesów dostępnych na rynku pod względem siły magnetycznej na inne przedmioty.

Niestety, rozcięcie jednego magnesu na dwie części skutkuje utworzeniem dwóch odrębnych magnesów dwubiegunowych. Podobny efekt zaobserwujemy, jeśli kolejne rozcięcie tych magnesów przeprowadzimy na równe części. W rezultacie powstaną cztery magnesy dwubiegunowe.